Sonnet 256

دلم گرفته ازین روزهای تکراری

از عاشقی که منم... از خود خودم! آری!

ازین تداوم معمول دوستت دارم

ازین تناوب هی دوستم ندا-داری

دلم گرفته و باید بگیرمش از تو 

جنون گرفته و حالا علاج بیماری...

همین که با تو نباشد... گمان کنم... شاید...

اگرچه جز تو نمی آید از کسی کاری...

و از تو هم که نباید جز این توقع داشت

که داغ بر دل و دست روی دست بگذاری

...

دلم گرفته ازین ناله های تکراری...

نیلوفر عاکفیان