Sonnet 293

چقدر بی تو و بوی تو خانه خالی بود

برای ماندن من از بهانه خالی بود

تمام عطر تو را یک نفس فرو دادم

چقدر جای خودت این میانه خالی بود

دوباره مرغ دلم پر کشید و شیداوار

پی تو گشت ولی آشیانه خالی بود

سکوت، جای صدایت نشسته بود و هوا

چقدر از غزلی عاشقانه خالی بود

خیال بوسه شدم گرچه حجم آغوشم

از التهاب تنت ناشیانه خالی بود

دوباره شعله ی فندک، دوباره ته سیگار

شکست بغض من و جای شانه خالی بود

نیلوفر عاکفیان