دلـنــشــیـن
... شبهای شعرخوانی من بی فروغ نیستدلـنــشــیـن
... شبهای شعرخوانی من بی فروغ نیستSonnet 49
به جز غم ِ تو! که با جان ِ من هم آغوشستمرا صدای تو هر صبح و شام در گوشست
چراغ خانه ی چشم منی نمـــی دانــی!
که بی تو چشم منو صحن خانه خاموشست!
قسم به زلف سیاهت چنان پریشانم
که هر چه غیر تو از خاطرم فراموشست!
ز چشمم ای گل ِ مهتاب خفته در پس ِ ابر
چو ماه رفتی و شبهای من سیه پوش است!
هزار شکر که گر غایــبی ز دیده ی ما
غم ِ فراق ِ تو با اشک من هم آغوشست!
پرنده ای که غزل خوان ِ باغ بود،پرید!
کنون ز داغ غمش باغ ِ سینه گل جوشست
مهدی سهیلی
* روح مرا به روح تو نزدیک میکند
حتی اگر صدای تو از دور بگذرد
حسین منزوی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد