دلـنــشــیـن
... شبهای شعرخوانی من بی فروغ نیستدلـنــشــیـن
... شبهای شعرخوانی من بی فروغ نیستSonnet 138
نگـاه کن به غـزل های داغدیـده ی من!به دخـتـران پریـشـان مو بـریـده ی مـن
کدام تـیـر تـو را عاقبـت نشانـه گرفـت؟
گوزن زخمی در بیـشه آرمیـده ی مـن!
کدام کوره؟کجای جهان در آتش سوخت؟
که نـرم شد دلِ فولادِ آب دیـده ی مـن
دلم گرفته ، دلم تنـگ توست ، باطل کن
طلسمِ این شبِ تاریک را سپیده ی من!
نمی رسد به سر شاخه دستِ من، تو خودت
بیفت در سبد ای میوه ی رسیده ی من!
پانته آ صفایی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد